Hér finnum við efni sem gert hefur verið til heiðurs og heilla íslenskri sjómannastétt sem fékk sérstakan hátíðisdag að lögum fyrir sig sem heitir SJÓMANNADAGURINN og er í júní ár hvert. 

Konráð Rúnar hefur haft veg og vanda af Sjómanndagsþáttunum til þessa og ekkert annað útlit en að svo verði áfram.  Ef Guð lofar. 

Æviágrip.

Konráð Rúnar Friðfinnsson er fæddur 24 september 1953 og hóf fyrst sjómennsku 1970 á fiskibát sem Mímir heitir og Magnús Magnússon (Mangi Snjáku, þekktur undir því nafni í Hafnarfirði) átti og er skipstjóri á en Íshús Hafnarfjarðar rak.  Sú hreint prýðis útgerð.  Íshús Hafnarfjarðar átti sjálf fiskibátanna Álftanes GK, hann sökk, Arnarnes GK 52 og fékk síðar dalvíska bátinn Bjarma II EA sem hlaut nafnið Reykjanes GK.  Annað Reykjanes var á undan Bjarma II og er fyrsta Eldborg GK 13. 

1970 ákvað Konráð að láta æskudraum sinn rætast og sækja um pláss á fiskibát sem á þeim árum eru nokkrir í Hafnarfirði.  Komið nýtt ár og skipstjórar bátanna farnir að huga að undirbúningi báta sinna, sem fráleitt var óalgegnt að vantaði á mannskap til að fá fyllt áhafnartöluna sem þurfti til að draga þorskanet.  Í þá daga voru stöðurnar 12 um borð og átta, níu manneskjur á dekki til að draga þorskanetin. 

Hjá mörgum ungum hafnfirðingum kom ekkert annað til greina en stunda sjó og róa, sem þá áhafmarmeðlimur báts. 

Sjálfur hafði Mangi Snjáku átt og rekið nokkra báta árum saman og gert út frá Hafnarfirði. 

Er Konráð hóf sjómennsku 1970 er hann á átjánda aldursári.  Algegnt var að menn byrji ungir á sjó.  Hefur og engin skaðast neitt af því. 

Hvernig sem á því stóð var ekki óalgegnt að sjómenn skiptu ört um báta en væru áfram fyrst og fremst sjómenn, án þess kannski að vilja tengja sig við einhvern einn sérstakan bát til of langs tíma.  Mjög algegnt á þessum árum.  

Þó í dag hann hafi ekki gegnt neinni sjómennsku áratugum saman var sú tíðin að  sjómennskan var hans aðalstarf og lengst af eina starf.  Því öllu ferli lauk sumarið 1986 er hann tróð fatnaði sínum í sjópoka og bar í land og hefur vart stigið um borð í skip frá þeim degi. 

Söknuður?  Nei en margar góðar minningar frá tíma eigin sjómennsku.  Sem er annað.  söknuður.  Hann hefur ekki verið mitt hlutskipti.  Svo ég alltént muni.